Być Polakiem – moje okno na świat

Być Polakiem – moje okno na świat

Nazywam sie Agata Sołtys mam 13 lat. Jestem uczennicą polskiej szkoły imienia Mikołaja Kopernika w Niles, na przedmieściach Chicago. Interesuję się mitologią starożytnej Grecji, Rzymu i Egiptu. Potrafię grać na, ale nade wszystko uwielbiam czytać ksiażki, które przenoszą mnie w inny świat i w inne czasy. Lubię być aktywna i lubię gdy wokół mnie coś się dzieje. Jestem harcerką, a w mojej drużynie Dolinie Pięciu Stawów pełnię funkcję zastępowej.

W amerykańskiej szkole udzielam się w samorządzie szkolnym, którego w tym roku będę prezesem. Gram w szkolnym teatrze, śpiewam w szkolnym chórze, gram na instrumentach perkusyjnych w szkolnej orkiestrze i działam w wielu klubach działających w szkole. Reprezentuję szkołę w drużynie siatkówki. Tańczę z zespole Wici. W polskiej szkole mimo moich 13 lat jestem już w drugiej klasie gimnazium. Nauka w polskiej szkole nigdy nie stwarzała mi problemów ponieważ w moim domu mówi się po polsku i mówi się wiele o Polsce. Łatwość posługiwania się językiem polskim, chęć poznania historii kraju pochodzenia moich rodziców motywuje mnie do udziału w konkursach ogłaszanych w szkole. Każdego roku biorę udział w wielu konkursach, ale ten rok okazał się dla mnie szczególny. Napisałam pracę o Kazimierzu Pułaskim, bohaterze dwóch narodów. Brałam udział w turnieju wiedzy o życiu i dokonaniach Mikołaja Kopernika. Zakfalifikowałam się do szkolnej drużyny, biorącej  udział w turnieju  poświęconemu Odyseji Syberyjskiej. Po raz kolejny wzięłam udział w konkursie Być Polakiem, Fundacji  Świat na Tak. Wszystkie moje tegoroczne próby  konkursowe kończyły się powodzeniem.
Pomyślicie pewnie – szczęściara !, i pewnie macie rację, bo odrobina szczęścia zawsze w życiu się przydaje. Na sukces trzeba jednak pracować, trzeba próbować i stawiać sobie wymagania. Gdy inni mieli czas na koleżeńskie spotkania, rozmowy, wirtualne zabawy z komputerem ja spędzałam czas na poszukiwaniu informacji i  ich przyswajaniu. Wędrowałam śladami historii zgłębiałam wiedzę. Za trud zostałam nagrodzona. Największe szczęście spotkało mnie kiedy okazało się,że jestem laureatką konkursu Być Polakiem. W nagrodę pojechałam do ukochanej przeze mnie Polski. Poznałam dzieci z różnych krajów świata, które tak jak ja przyjechały po odbiór nagrody. Uroczystość wręczenia nagród odbyła się na Zamku Królewskim w Warszwie, gdzie podjęto nas naprawdę po królewsku. Część oficjalną rozpoczęła Pani Joanna Fabisiak, która stworzyła konkurs Być Polakiem. Później przemawiali dostojni goście: Pani Jagoda Kaczorowska córka ostatniego prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, Pani Anna Maria Anders, córka generała Władysława Andersa, pan Longin Komołowski, prezes Stowarzyszenia “Wspólnota Polska”. Następnie zaczęto wręczać nagrody.Gdy wyczytano moje imię i nazwisko podeszłam. Byłam szczęśliwa. Wzruszyłam się, patrząc na moją rodzinę, która przyjechała na Galę wręczenia nagród, by cieszyć się wspólnie ze mną. Wszystkim laueatom wręczono  polskie flagi w eleganckich pudełkach. Otrzymaliśmy albumy z tegorocznej edycji konkursu, zawierające nasze prace. Zespół Reprezentacyjny Wojska Polskiego zaprezentował dynamiczny program artystyczny, prezentując polskie pieśni, piosenki i tańce narodowe. Artyści przebierali się w stroje  z różnych  czasów polskiej historii. Tańczyli w kolorowych strojach ludowych. Występ zespołu był piękny i na zawsze zostanie w mojej pamięci. Po konkursowej Gali wszyscy mieliśmy czas na wzajemne poznanie się.
5 lipca  rozpoczęła się dla laureatów konkursu wycieczka po Polsce. Odwiedziliśmy Warszawę, Gdańsk, Gniezno, Toruń, Częstochowę, Wieliczkę i Kraków, zwiedziliśmy Muzeum Powstania Warszawskiego, Centrum Nauki Kopernik, Katedrę w Gdańsku, Katedrę w Gnieźnie, Dom Mikołaja Kopernika, Obraz Matki Boskiej Częstochowskiej, Kopalnię Soli w Wieliczce, Dzwon Zygmunta oraz Zamek na Wawelu. Na wycieczce miałam okazję poznać ludzi z całego świata !!!
Poznałam Daniela z Kanady, Mikołaja z Wielkiej Brytanii, Nadię z Tunezji, Alicję z Niemczech, Suzannę z Włoch, Tomka, Daniela i Andrzeja z Francji, Jessicę,Monikę i Anię ze Stanów Zjednoczonych, Ulę z Chin, Anię z Hiszpanii, Olega z Rosji, Magdę z Belgii i wielu, wielu innych. Dziś przekładając na ekran komputera swoje wspomnienia chciałabym mieć możliwość zatrzymania czasu i powtórzenia fantastycznej letniej przygody, którą dla polonijnych dzieci takich jak ja stworzyła Pani Joanna Fabisiak z Fundacją Świat na Tak. Niestety, laureatem można być tylko raz. Ufam, że wiele koleżanek i kolegów skorzysta z możliwości jaką oferuje konkurs. Naprawdę warto. Konkurs polecam każdemu, bo jest o co walczyć. Polska jest piękna i warto ją zobaczyć, a  Polacy są fajni i warto ich poznać.
Pewnie pomyślicie, że taka grzeczna ze mnie dziewczynka i że zawsze chętnie chodziłam do polskiej szkoły i odrabiałam zadane lekcje. Zawiodę Was teraz bo przyznać muszę, że bywało różnie. Niestety nie miałam wyjścia i szans na marudzenie. Moje starsze siostry maszerowały w soboty do szkoły i ja ich śladem też. Kiedyś nawet zastanawiałam się dlaczego moim rodzicom tak bardzo zależy bym ja i moje siostry mówiły po polsku. Czasami było mi trudno to zrozumieć, a później przestało mnie to już dziwić. Dziś jestem wdzięczna swoim rodzicom za prezent, który mi ofiarowali. Jestem wdzięczna, że mówię, piszę, czytam i rozumiem po polsku. Język polski tak jak każdy język świata otwiera okno na świat, zbliża do tego co dalekie, dodaje odwagi i wiary we własne możliwości. Otwiera drogę do nowych znajomości i przyjaźni. Zrozumiałam też i doświadczyłam faktu, że choć Polacy mieszkają z daleka od Polski, a ich dzieci rodzą się w krajach zamieszkania rodziców to ojczysta mowa łączy wszystkie pokolenia i jest mostem, który rodzi wspaniałą przyjaźń.
Dziś za to wspaniałe letnie doświadczenie, za nowe przyjaźnie, za dumę z polskiego pochodzenia chcę podziękować słowami noblistki:

Ziemio ojczysta, ziemio jasna,
nie będę powalonym drzewem.
Codziennie mocniej w ciebie wrastam
radością, smutkiem, dumą, gniewem.
Nie będę jak zerwana nić.
Odrzucam pusto brzmiące słowa.
Można nie kochać cię – i żyć,
ale nie można owocować.

Ja będę owocować – wdzięczna za cudowny czas Agata Sołtys,
laureatka konkursu Być Polakiem, edycja VI, rok 2015, grupa II

Skip to content